دویچه وله

حدودا یک هفته تا پایان زمان رای گیری مسابقه دویچه وله باقی مانده است. در این مدت طی شده شیوه برگزاری و داوری مسابقه انتقادات زیادی بین وبلاگ نویسان فارسی به وجود آورده، کار به تحریم واین جور چیزها هم رسیده است. اکثرا نقد های خود را نوشته اند و حتی بعضی ها نوشتن درباره این مسابقه را کسر شان برای خود پنداشته اند.

در هر حال این مسابقه در حال برگزاری است و اولین سال هم نیست که برگزار می شود، به نظر من اکثر انتقادات مطرح شده کاملا درست است ولی به هر حال این مسابقه بین وبلاگ های فارسی برگزار می شود و لگد زدن و از اهمیت انداختن آن کار مناسبی نیست. می دانم نقایص خیلی است اما فکر می کنم جای از بین بردن این مسابقه باید با فشارهایی که بر دویچه وله می توان وارد آورد برای بهبود آن در سال های آینده تلاش کرد. خراب کردن خیلی آسان است اما حیفه کاری را که در حال انجام است ولو با کاستی های زیاد خراب کرد باید کمک کرد تا نقص ها بر طرف شود.

خوشبختانه از بین 10 وبلاگ معرفی شده در مرحله نهایی بخش فارسی پنج تای آن ها از وبلاگ هایی است که مدت ها پیوسته می خوانمشان، البته بقیه وبلاگ ها هم مورد گذر من واقع شده اما هیچ وقت من را مجذوب خود نکرده اند. حالا مشکلی که واسه من پیش می آید رای دادن به یکی از آن ها بود، انتخاب یکی از بین پنج تا کمی مشکله (البته یکی شون از اول تحریم کرده بود پس می شه چهارتا). ولی من انتخابم را کردم و به دلایل سیاسی (البته از نوع وبلاگ شهری اش) به زیتون رای دادم. با تعداد رای هایی که آورده بود قابلیت بیش تری برای رقابت با صدر جدولی ها دارد. پس رسما من هم وارد ستاد انتخاباتی زیتون می شوم. شما هم وارد شوید، شاید بتونیم ازش قول بگیریم اون آی پاد (شایدم لپ تاب) رو برای یک روز هم که شده، به هر کدوممون بده تا باهاش کلاس بذاریم.

راستی در قسمت بهتری وبلاگ به وب نوشت، پادکست به هفتگی، گزارشگران بدون مرز به کسوف هم رای دادم. حالا به اینا نمی گن فامیل بازی...!!!

............................

پنگوئن نوشت1: از انتقادات اساسی که به مسابقه دویچه وله وارده یکی نبود معیار برای رای به وبلاگ برتره و دیگری رای دادن بر اساس دوستی و فامیل بازی و این جور چیز ها.

پ.ن2: فایده دیگر رای دادن به زیتون معلوم شدن هویت حقیقی اش است. بلاخره یکی باید اون آی پاد را تحویل بگیره دیگه!