تعلیق فیفا

هر که با ما نیست بر ماست

این جمله ایست که ریشه نگاه ما به دنیای اطرافمون رو مشخص می کنه. دقت کنید به وقایع اطرافمون مخصوصا از نوع رابطه با دنیای خارج اگر روزی به نفع ما(چه مردم و چه دولت در این مورد هر دو مشترکیم) موضعی گرفته شود آن فرد یا گروه را تا آسمان بالا برده و مسلمون از غرب برگشته و احمدی نژاد شده می نامیم و اگر بر ضد ما باشد فورا بر چسب ها فعال می شوند. مخصوصا جامعه ما که در آن این اعتقاد بر مردم تلقین شده ما خود اسلام و حقیقت هستیم و آن این جوری تفسیر می شود که چون ما خیلی خوبیم عیب ندارد که عیب های زیادی داریم و دیگران نباید آن ها را بگویند و حتی ببینند چون راه حق تضعیف می گردد، اما اگر زمانی شخصی این عیب را بگوید جزو یکی از اقسام کافر و ملحد و غرب زده و آمریکایی و غیره است.

در همین قضیه فیفا و فدراسیون فوتبال و سازمان تربیت بدنی. بر همه کسانی که اندکی در جریان اخبار فوتبال بودند، که خوشبختانه اکثر مردم ایران جزو این گروه هستند، ماجرا معلوم بود و احتمال تعلیق فدراسیون هم آشکار. تازه همه روز تعلیق را هم می دانستند. اما همه نشستند و نگاه کردند تا فیفا پرید وسط و گفت تعلیق. حالا ملت شیر شدن و حرفای روشنفکرانه به هم نثار می کنند که آره حق مسلم حضور ما در رقابت های بیت المللی را گرفتند و این حرکت سیاسی بود و نا جوانمردانه بود و اصلا این خود کاپیتولاسیون هست و انواع دیگر اتهامات به فیفا و مخصوصا به سپ بلاتر و بن همام بیچاره. من در تلویزیون و شیوه اعلام خبر گفتنشون این مواضع را دیدم و تعجب نکردم به هر حال اگر تلویزیون نخواد این جوری عوام فریبی بکنه پس علی آبادی چه جوری می تونه راست ارست راه بره و جهان را احمدی نژادی کنه؟ اما وقتی تیتر روزنامه های امروز را دیدم فهمیدم که بعله دقیقا همانطوری که قبلا گفته بودم ابتکار عمل بدجوری دست دولت مردان محترم است.

فقط کسانی که می خواهند داستان این پست من را کامل کنند جای بن همام بگذارید البرادعی، بقیه داستان هسته ای هم که مشخصه ولی به خاطر اینکه ناقص نمونه به تدریج کاملش می کنند!