من وبلاگ خوانی را سه سال پیش و با وبلاگ هایی نظیر گلناز، شبح، هاله ، پرستود و الپر شروع کردم و به تدریج به دایره ی آن ها افزوده شد تا انتخابات ریاست جمهوری سال قبل (یادش به خیر چه حال و هوایی در وبلاگستان بود). جو فعال و شوری که بین وبلاگ نویسان حاکم بود باعث آشنایی من با تعداد زیاد و متنوعی از وبلاگ ها شد، که قبلا شناختی از آن ها نداشتم. شرایط جوری بود که من در روز فقط 2،3 ساعت مشغول وبلاگ خونی صرف می شدم.بعد از گذشت جریان انتخابات و شکست اکثر وبلاگ هایی که می خوندم (چه تحریمی و چه معینی) در رقابت انتخاباتی، جو آرامی بر این شهر مجازی حاکم شد و این فرصت را به من داد تا بلاگ هایی که مداوم می خونم محدود تر کنم.

آن هایی را که تقریبا همیشه مطالبشون رو دنبال می کنم، پرستود، هودر، نیکان، الپر، فرناز، خورشید خانم، سیبستان، آق بهمن و این جدیدتر ها حاجی واشنگتن، ملکوت، سیبیل طلا، زیتون، حنیف و چند تایی دیگر هستند که البته در حق من لطف زیادی کردن (و بازالبته به صورت مجازی)، به هر حال اگر من الان میخواهم وبلاگ نویسی را شروع کنم، دلیل اولیه اش بودن کسانی مثل آن ها است و از این بابت تشکر خودم اعلام می کنم.

در ضمن مثل حدودا نیمی از وبلاگ های فارسی موجود من هم باید از هودر تشکر ویژه ای داشته باشم، به خاطر راهنمای ساخت وبلاگش.

فعلا.