فوتبال و هسته

از قرار معلوم ماجرهای فدراسیون فوتبال و انرژی هسته ای داره یواش یواش کامل می شه (1و2).
فوتبال: اولش که آقایون سازمان تربیت بدنی (به اتفاق گروه سرپرستی فدراسیون فوتبال) می گفتند تغییر اساسنامه اصلا مطرح نیست. بعدش گفتند چرا هست اما عدم دخالت دولت مطرح نیست. بعدش گفتند مطرح است اما فبفایی ها بی منطق نیستند و منطق ما (که البته وحی منزل هم می باشد) را خواهند پذیرفت. بعدش گفتند بابا از اول سوء تفاهم بوده. بعدش گفتند مشکلات را با مذاکره حل می کنیم. بعدش گفتند پیشنهاد فیفا را با تغییراتی می پذیریم. بعدش گفتند در یک مورد جزئی با پیشنهاد فیفا مشکل داشتیم که تا آن حل نشود همکاری ممکن نیست. بعدش گفتند فیفا پیشنهاد ما را پذیرفت و یک نفر که ما با آن مشکل داشتیم را عوض کرد و در نتیجه با داشتن ابتکار عمل اجازه می دهیم آن ها زیر نظر ما طرحشان را در ایران پیاده کنند.
حالا آقایون فیفا فرمودند با موافقت ایران هیئت رهیسه انتقالی بر فدراسیون فوتبال حاکم خواهد شد. اما نکته اینجاست که رئیس این هیئت انتقالی کسی است که بر اساس مذاکرات شبانه روزی مدیران مردمی کشورمان قرار شده بود از لیست حذف شود، و پذیرفتن این پیشنهاد از سوی ایران منوط به حذف ایشان گردیده بود.
به هر حال باید تبریک گفت به مدیران ورزشی کشورمان که وقتی می توانستند با ایجاد یک تغییر کوچک دریک بند اساسنامه از این همه مشکل جلوگیری کنند (حالا که می گن حداقل نصف اساسنامه تغییر می کند) و این کار را نکردند. همچنین به خاطر دیپلماسی فعال گروه اعزامی آن ها به مقر فیفا که نتیجه اش پذیرفتن همان چیزی بود که فردای تعلیق همه می دانستند. و واقعا این همه تلاش و اعتماد به نفس ستودنی است، که همچنان با سرافرازی از برنامه های آینده می گویند و نظرات کارشناسی شده می دهند که 70% استعداد ورزشی جامعه ما هنوز شکوفا نشده.
هسته: اگر فردا پس فردا (البته موضوع هسته ای فرقش با موضوع فوتبال این است که یک ماه در قضیه فوتبال یک سال در قضیه هسته ای به حساب می آید) هم شنیدید که دولت ایران با داشتن ابتکار عمل قطعنامه های شورای امنیت را پذیرفت (اینم فراموش نشه با لحاظ تغییرات مد نظر ایران توسط شورای امنیت مثل همون قضیه فوتبال) و با برداشته شدن تحریم ها علیه ایران، دولت این افتخار را که خود، به دست آورده است تقدیم به ملت فهیم و همیشه در صحنه ایران کرد و مشت محکمی بر دهان یاوه گویان استکبار و صهیونیزم زد، تعجب نکنید. دوباره یه 18 سالی باید صبر کنید تا بلاخره دو زاری ها بیفتد که اساسا از تحریم می شد با یک عمل سنجیده جلوگیری کرد و تازه نگذاشت آن چیز هایی را هم که بدست آورده بودیم به راحتی از دست بدهیم.