به یاد پدر

سال گذشته به مناسبت سالمرگ آیت الله طالقانی از نقش موثر و محوری که در جریانات سیاسی ایران داشت نوشتم و نوشتم؛ امروز باید افسوس خورد! چرا که اگر او به آن زودی نمی رفت بسیاری از انحرافات امروز انقلاب هم نبود.
اما امسال زاویه دیگری از شخصیت طالقانی توجهم را جلب کرده. شخصیت دینی او به عنوان یک عالم و دین شناس. نمی دانم چقدر با تفاسیر قرآن کار کرده اید، اما من مدتی است که از حد آشنایی با نام و نویسنده تفاسیر گذشته ام و اندکی لای کتب پر شمار تفسیر قرآن را باز کرده ام.
خواندن و انجام مقایسه بین این تفاسیر نشان دهنده تفاوت صاحبان آن هاست. حداقل برای من تفسیر "پرتوی از قرآن" طالقانی چیز دیگری بوده. افق دید باز و ذهن فعال و موشکاف آیت الله در تفسیر و تحلیل آیات قرآن حقیقتا شور انگیز است. حتی در مقایسه با آثار بزرگانی چون علامه طباطبایی و یا اثری جدید و جامعی چون تفسیر نمونه. هرگاه درک مسئله ای سنگین باشد، شبهه برانگیز باشد، این تمثیل ها و تفسیر های آیت الله طالقانی است که کلید حل مشکل است. تلاش برای توجه به دغدغه های عصر جدید و پاسخگویی به شبهات روز در پرتوی از قرآن کاملا محسوس است. برخلاف سایر تفاسیر که یا به این موارد بی توجه بوده اند یا در پاسخگویی به این مشکلات ناتوان هستند، این تفسیر پرتوی از قرآن است که لا اقل برای من همیشه خوانشش آموزنده و راهگشاست.
و امسال باید به سیاق سال گذشته بنویسم؛ افسوس! باید افسوس خورد که چرا او به آن زودی رفت و تنها تفسیر پنج جزء از سی جزء قرآن مجید را برای ما به یادگار گذاشت.