یک سالگی!

یک سال گذشت از سکونت من در این شهر مجازی. سالی که با نوشتن تحمیدیه آغاز و با پنج پست معرفی ابتدایی (+،+،+،+،+) همراه شد.
یک شهروند آرام، بی سروصدا و بدون رفت و آمد برای این شهر بودم. این موضوع رو می شه از آمارهای وبلاگم در این یک سال دریافت. حدود 140 پست و کمی بیش از سه هزار بازدید. این خود بهترین دلیل بر حاشیه نشینی من در این ابرشهر مجازیست.
وبلاگ نویس حرفه ای نیستم. یعنی اساسا حرفه ای بودن را بلد نیستم. نثر خوبی ندارم. دید جذابی هم ندارم. از قواعد دوست یابی در بلاگستان طبعیت نمی کنم. مطمئنا هزاران دلیل دیگر هم وجود دارد تا در زمینه یافتن دوستان جدید ناکام باشم. به عبارتی می توان در یک کلام نتیجه وبلاگ نویسی پنگوئن را در طول یک سال گذشته با "ناموفق" توصیف کرد.

اما نمی توانم از تجربیات شخصی بسیار مفیدی که در این فعالیت جدید کسب کردم، به راحتی چشم بپوشم. دیدن آدم های جدید، افکار جدید، برخوردهای جدید، همه و همه برایم نکات فراوانی و ارزشمندی را به همراه داشته است.
سال قبل در همین روزها فکرهای زیادی برای این وبلاگ داشتم. اما خوب اکثرشون عملی نشد و این عملی نشدن دو دلیل بیشتر نداشت: تنبلی خودم و نداشتن بازدید کننده.
با همه این تفاسیر از سکونت در این شهر راضی هستم. درست است که بلاگر موفقی نبوده ام اما برای خودم زندگی خوبی داشتم و دارم.
از تمام دوستان ندیده و اکثرا نشناخته ای که در این یکسال به این خانه محقر سری زده اند و احیانا ابراز لطفی نموده اند متشکرم. همچنین از دوستانی که لینک "پنگوئن 101" را در وبلاگ هایشان قرار داده اند بسیار ممنونم که به من انگیزه ای مضاعف بخشیدند.
امیدوارم این وبلاگ در سال آتی بتواند روزهای خوشی را به همراه دوستان ارجمندش سپری کند.