ورق جدید بازی

تقریبا 24 ساعت از انتشار گزارش شورای اطلاعات ملی آمریکا می گذرد. گزارشی که در آن تصریح شده است ایران برنامه اش برای دستیابی به سلاح هسته ای را در سال 2003 متوقف کرده است.
پرداختن به این موضوع که آیا ایران قبل از این هم به دنبال سلاح بوده است یا نه، از فرضیاتی است که نمی توان بر اساس حرف های مسئولان ایران و آمریکا و سایر دول نتیجه ای گرفت. و کماکان حقیقت برنامه های هسته ای ایران در طول هجده سال فعالیت مخفیانه مشخص نیست.
به هر حال این گزارش شورای اطلاعات ملی آمریکا که ظاهرا از 16 سازمان جاسوسی تشکیل شده است و سیا یکی از زیرمجموعه های آن است بر ضد تمام ادعاهای رئیس جمهور آمریکا و البته مسئولان اسرائیل است که ایران را در شش ماه آینده مسلح به سلاح هسته ای تصور می کردند. و حداقل فایده این گزارش که از نظر من مهمترین فایده این گزارش است بهانه حمله به ایران را تا اطلاع ثانوی از بین می رود. درست است که معمولا جنگ طلبان خیلی به دنبال دلایل واقعی برای شروع جنگ نیستند و با دستاویز قرار دادن بهانه ای واهی آتش خانمان سوز را بر می افروزند. اما این گزارش حداقل برای مدتی تلاش های احمدی نژاد و بوش را در جهت نابودی ایران به تاخیر می اندازد!
از گفته های طرفین درگیر پرونده مشخص است که همچنان چوب تحریم بر سر ملت ایران خواهد بود. همانطور که امریکا مدعی است سیاست های این کشور توانست چهار سال پیش ایران را از ادامه فعالیت های تسلیحاتی خودش منصرف کند و در صورت ادامه این سیاست ها ایران دیگر به صرافت از سرگیری فعالیت های ماجراحویانه خودش نخواهد افتد.
باید از جاسوسان آمریکا تشکر کنیم که لااقل کمی معرفت داشتند و حقیقت را اعلام نمودند و ملتی و درست تر آنکه چند ملت را از نکبت جنگ و خون ریزی نجات دادند و به مانند مورد قبلی که عراق باشد حقیقت را مستتر نکردند و تازه چند سال بعد از وقوع جنگ و خونریزی اعلام کنند سلاح مورد داری در عراق وجود نداشته است و به همه دروغ گفتیم.
آنقدر در این سالها در مورد پرونده هسته ای ایران از دهان مسئولین کشور دروغ شنیده ام که دیگر به همه چیز بدبین شده ام. با این که ظاهر قضیه امیدوار کننده است اما چیزی درون من وادارم می کند به داشتن اضطراب. یه جورایی حس ششمم با قاطعیت به من می گوید به مانند تمام فرصت های قبلی این فرصت نیز به تهدیدی برایمان تبدیل خواهد شد.
راستی باید از آنهایی که چهار سال پیش برنامه دستیابی به سلاح هسته ای را متوقف کرده اند متشکر باشیم. چرا که اگر تصمیم آن ها در آن زمان نبود معلوم نبود که امروز مملکت ما و ما چه وضعی داشتیم و به چه شکلی روزگار می گذراندیم. و البته لعن و نفرینی را هم بر تمام آنانی که به خیالشان سلاح هسته ای قدرت و افتخار برای این کشور می آورد بفرستیم که هر چه می کشیم از کوته بینی آنهاست. (البته ببخشید لعن کردم ها شما بخوانید درخواست هدایتشان از سوی خداوند به راه راست!)